top of page
Noted Nest

समुद्र

By Archika Bapat


शांत किनारी कातरवेळी

काळोखात मी बसते जेव्हा

चांदण्याच जणू निखळून साऱ्या

पडतात माझ्या प्रांगणी तेव्हा


रातकिड्यांची किरकिर ऐकू येता

अंधारातही साथ लाभते

अंधाराच्या सौंदर्याचं,

तेव्हा जणू मज दर्शन घडते


रात्रीच्या वेळी बसून तेथे

शीतलता मी अनुभवते

शेकोटीच्या संगे हरपून जाते

गाण्यांच्या मैफिलीने


कितीही केले वर्णन तयाचे

त्याचे सौंदर्य संपत नाही

समुद्राची साद ऐकू येता

त्याच्या कुशीत शिरून जाते

सुखाचे चांदणे अनुभवत मी

त्याच्या संगे समरस होते


By Archika Bapat

2 views0 comments

Recent Posts

See All

रोती मुस्कान

By Atulyaa Vidushi पंछी था मन उसका दिल था कुछ मुसाफिर सा, कहता था समझता नहीं कुछ पर था हर बात से वाकिफ़ सा। मुस्कान लाता वो सबके चेहरे पर...

मेरा दिल

By Atulyaa Vidushi एक पन्ने पर  लिखू तो क्या बताउ अपनी बात , कहा एक पल में समझ पाउ मैं ; सुने मेरा दिल पहले मेरी, तब  तो किसी और को...

The Mask I Wear

By Khushi Tanganiya In a world of masquerades, I stood bare, While shadows donned faces they didn’t wear. Their eyes glittered with false...

Comments


bottom of page